حیات حاجی آئینی سنتی-مذهبی با محوریت دریا
به گزارش عطر حرم، بوشهر کاشت سبزه در دیلم استان بوشهر مخصوص ایام نوروز نیست؛ بانوان این منطقه بعد از راهی کردن زائر به خانه خدا، آغاز به سبز کردن گندم می کنند که به آن سبزه «حیاتی» می گویند.
یکی از بانوان شهر دیلم به خبرنگار ایسنا می گوید: یک ماه قبل شب عید قربان در چند قوطی خالی از رب و شیر خشک گندم، لوبیا، کنجد و ماش می کاشتیم و با وسواس تا روز مراسم «حیات حاجی» آنرا نگهداری می کردیم. بامداد روز نهم ذیحجه قوطی های سبزه را با تکه ای سیم یا ریسمان دسته ای درست می کردیم تا بتوانیم به سادگی آنرا در هوا بچرخانیم.
سکینه ادامه می دهد: عصر آن روز بعد از خواندن دعای عرفه و در هنگامه ی غروب آفتاب و شب عید سعید قربان، با نیت سلامتی حاجیان، از بستگان و دوستان دعوت می شد، در محل هایی مثل «خور دخترل»، «من خیمره»، منزل «بو قیلون» و یا محله بشوشی و بهبهونی حاضر شوند تا حیاتی یا همان سبزه ها به دست امواج خلیج فارس سپرده شود. این رسم به «حیات حاجی» معروف بود.
او خاطرنشان می کند: در هنگام پرت کردن سبزه به دریا این مساله برایمان بسیار جالب بود که چه کسی می تواند قوطیش را به فاصله دورتری پرتاب کند.
این بانوی دیلمی می گوید: حاضران در مراسم «حیات حاجی» هنگام انداختن سبزه ها در دریا هم صدا با هم شعر "حیات حاجی مِنم - کشکول حاجی مِنم" و" حاجیون حاج می رن - بلکه ثوابی داشته بَن" را می خواندند و بمحض ادای آخرین کلمه شعر، رگبار قوطی های حاوی سبزه به سمت دریا پرتاب می شد.
او ادامه می دهد: پس از آن که سبزه ها را به دریا می انداختیم. همه میهمانان با پای پیاده به سمت منزل حاجی می رفتیم و ۲ «تاب» که در اصطلاح محلی به آن «ایدو» می گوفتند را تزئین می کردیم.
سکینه عنوان می کند: در تمام طول سفر حاجی، زنان شهر به خانه حاجی می رفتند و روی تاب می نشستند و با خواندن شعر و کل کشیدن برای حجاج آرزوی صحت و سلامتی و قبولی طاعات و عبادات می کردند.
او می گوید: از مادر خدا بیامرزم شنیده بودم که «حیات حاجی» در سالهای خیلی دور که زائرین با لنج از دیلم به سمت مکه و مدینه می رفتند، برای سلامت حاجی از خطر دریا و این که فرد در طول مسیر طولانی بیمار نشود و به سلامت به مقصد برسد، برگزار می شده است.
«حیات حاجی» تلفیقی از اجرایی شدن یک آئین باستانی (کاشتن سبزه) بمناسبت یک مراسم مذهبی (عید قربان و سفر حج ) در کنار دریا یکی از مهم ترین راه های ارتباطات مردم است که همچون خیلی از آئین های دیگر با کوچک شدن فضای خانه ها در گذر زمان رنگ باخته است و ثبت ملی آن می تواند در حفظ آن تأثیر بسزایی داشته باشد.
منبع: عطر حرم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب