کتاب نجوای عارفانه شرح مناجات شعبانیه به چاپ دوم رسید
چاپ دوم کتاب «نجوای عارفانه؛ شرح مناجات شعبانیه» اثر محمدباقر تحریری همت مؤسسه بوستان کتاب روانه بازار نشر شد.
به گزارش عطر حرم به نقل از ایسنا، چاپ دوم کتاب «نجوای عارفانه؛ شرح مناجات شعبانیه» اثر محمدباقر تحریری به همت مؤسسه بوستان کتاب در 544 صفحه منتشر گردید.
از الطاف بی کران خداوند به بندگان، فرستادن اولیایی است که تمام حقایق را آشکارا می بینند و با زبان دعا و مناجات، آنرا برای انسان ها اظهار می کنند؛ از این دو دعا و مناجات، عنایات مهم حق تعالی است که از زبان پاک و الهی ائمه اطهار(ع) صادر شده اند تا انسان ها هم به مدد آن به اندازه درک فهم، در ساحت الهی وارد شوند، آنرا بفهمند و با معبود و محبوب ازلی راز و نیاز کنند.
اثر پیش رو جرعه ای از این دریای بی کران معارف الهی است که به سبب خصوصیت های منحصر به فرد و عبارات دل اندگیزش در میان دعاها جاذبه ای خاص دارد. محتوای بسیار بلند این مناجات، بیان کوچکی از شکستگی نفس در مقابل حق تعالی و رسیدن به نهایت درجه کمال انسانی است.
نویسنده در مقدمه اثر آورده است: به برکت اولیای دین و عنایات ویژه مربیان الهی که نصیب حقیر شد، سال ها به بحث برخی از دعاها و مناجات های ائمه(ع) مشغول بوده و به اندازه فهم بسیار کوتاه خود، توضیحاتی در اینباره داده است. سرانجام تصمیم بر آن شد که سلسله بحث های تفسیر مناجات شعبانیه، بعد از بررسی های مکرر در دسترس طالبان معارفت الهی قرار گیرد.
مناجات شعبانیه در میان دعاها جاذبه ای خاص دارد و عبارت ها و خصوصیت هایش در کمترین دعا و مناجاتی به چشم می خورد. مناجات شعبانیه، حالت های انسان را به شئون مختلف این عالم بیان می کند و قسمت های ابتدایی آن بیان کوچکی و شکستگی نفس او در مقابل حق تعالی است که با جنبه مخلوقیت او متناسب است، چونکه کمال انسان در ظاهر نیستی و نداری خود در مقابل حق تعالی با زبان های خود است. قسمت دوم این مناجات، به حالات و مقامات کمالیه ای اشاره دارد که بنده می تواند در رابطه با حق تعالی به دست آورد و این مرحله با ابراز عجز و لابه او منافاتی ندارد، چون انسان حالت های گوناگونی دارد.
برشی از اثر
* نجوای خداوند با عبد
نجوا، سخن در گوشی در آهسته است که سرّی به دیگری منتقل می شود و شخص نمی خواهد دیگران از آن آگاه شوند. در بخشی از مناجات شعبانیه آمده است «فَناجَیْتَهُ سِرّا وَعَمِلَ لَکَ جَهْرا؛ پس تو با وی در باطن نجوا می کنی و او آشکارا برای تو عمل می کند». «سرّا» که بعد از آن آمده، یعنی نجوا بسیار مخفی است؛ یعنی بنده بگونه ای می شود که در حالات معنوی، دیگر هیچ خبری از خود و دیگر موجودات نمی یابد و هر چه می بیند، فقط حق تعالی است.
روشن است مقصود از قطع شدن گفتار و هم نشینی او با مردم، قطع ارتباط خارجی با مردم نیست، بلکه مقصود آن است که حقایق توحیدی بگونه ای برای این شخص کشف می شود که در رابطه با موجودات و گفت و گو و ارتباط با مردم، در واقع او، با خدا گفت و گو و هم نشینی دارد، چونکه حجاب خلقیت از چهره قلب او دریده شده و زوایای باطن او را دگرگون کرده و حق تعالی برای وی در مراتب هستی و با آنها و هم با خودش جلوه می کند.
انسان باید در سیر روحی و مقامات معنوی بگونه ای شود که رسول خدا(ص) در سرّ تکبیرهای هفت گانه نماز در شب معراج فرمود هر تکبیری، پرده و حجابی را برای عبد کنار می زند.
علاقه مندان جهت خرید اینترنتی این کتاب می توانند به نشانی اینترنتی www.bustaneketab.ir رجوع کنند.
منبع: عطر حرم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب