آتش زدن كتاب شاید برای دیده شدن
عطر حرم: انتشار فیلم آتش زدن كتاب «اصول طب هاریسون» توسط «عباس تبریزیان» واكنش هایی را به همراه داشت.
به گزارش عطر حرم به نقل از ایسنا، ویدئویی از آتش زدن كتاب «اصول طب داخلی هاریسون» كه از كتاب های مرجع پزشكی است توسط یك روحانی در شبكه های اجتماعی دست به دست می شود؛ فیلم و تصویر فردی به نام «عباس تبریزیان» كه گویا در حوزه طب اسلامی كارهایی دارد.
این فرد سال هاست در این عرصه صاحب ادعا است كه در زمینه انتشار عقاید خود چندان هم موفق نبوده است اما با انتشار این فیلم می توان گفت این فرد توانسته نامی بهم بزند و كاربران با جست وجو نام او با اقداماتش بیشتر آشنا گردند.
البته فیلم كتاب سوزی توسط این فرد با واكنش هایی همراه بوده است كه در ادامه مروری به بعضی از این واكنش ها خواهیم داشت:
علیرضا اعرافی – مدیر حوزه های علمیه – با محكوم كردم مبادرت به كتاب سوزی، به دنبال این اقدام این گونه واكنش نشان داد: حوزه های علمیه و بزرگان آن تاكید بر جایگاه علم و اندیشه و نقد عالمانه، حركت ناپسند و جاهلانه اخیر در تعرض به یكی از متون مهم علم پزشكی را كه در فضای مجازی انتشار یافته است ناروا می دانند و حوزه های علمیه و بزرگان آن و شورای عالی و مدیریت حوزه های علمیه آنرا محكوم مینمایند، آشكار است كه این گونه تفكرات و اقدامات در حوزه علمیه جایگاهی نداشته و انتسابی به حوزه و روحانیت ندارد.
اسلام عزیز، روحانیت معظم، حوزه علمیه و بزرگان آن در طول تاریخ همواره پرچم دار و مشوق رشد و شكوفایی علمی در همه قلمرو ها و در خیلی از این زمینه ها به ویژه در زمینه بهداشت و پزشكی پیشگام بودهاند و این سنت دیرپا همچنان ادامه دارد.
انتظار می رود دستگاه های ذی ربط دراین زمینه اقدام لازم بعمل آوردند. امید است پیشرفت های علمی ایران و رشد مراكز علمی و دانشگاه ها كه در پرتو انقلاب اسلامی رشد چشم گیر داشته است، استمرار و ارتقاء یابد.
حجت الاسلام و المسلمین رسول جعفریان - استاد و پژوهشگر تاریخ اسلام – هم در كانال تلگرامی خود با مطلبی با عنوان «توضیحی درباره یك اقدام افراطی و زشت» نوشت: متاسفانه این شخص، سال هاست با استفاده از باورهای عامیانه در بین مردم، تلاش در ترویج بافته های خود به اسم طب دینی دارد و برای تقدیس آنها، از روایاتی كه بارها محدثان آنها را نقد كرده اند، استفاده می نماید. این رفتار وی، در حوزه قم، مورد تأیید هیچ كس، جز شماری از هواداران ساده لوح او كه مانند آنها همه جای دنیا هستند، نیست.
روشن است كه طب سنتی، بعنوان یك شاخه علمی، در مراكز دانشگاهی می تواند مطرح و سفارش های آن بعد از بررسی های علمی، و تأیید مراكز رسمی، مورد استفاده قرار گیرد، اما نامبرده نه از نظر تحصیلات علمی و نه حوزوی، در مقامی نیست كه بخواهد چنین ادعایی را بكند. طبعا در قم یا مشهد، هیچ نوع شاخه درسی وجود ندارد كه او به استناد تحصیل در آن، چنین ادعایی را داشته باشد.
و اما مبادرت به كتابسوزی، این عمل مشمئز كننده، باید گفت، این اقدام، همیشه كار افراد جاهل و افراطی بوده است، كسانی كه هیچ گاه، در هیچ مدلی، چه از نوع كسروی با آتش زدن آثار ادبی، و این شخص، با آتش زدن یك كتاب علمی، در پیشگاه ملت فرهیخته ایران، جایی نداشته و ندارند.
خوشحالیم كه این شخص، بعد از یك دوره تلاش در قم، از این مركز دینی طرد شده و به سبب اقدامات ناصوابش، در محاكم مربوط، محكوم هم شده است. مسلما، وظیفه حاكمیت، دفاع از حریم علم و دانش و مبارزه با جاهلانی است كه با اقدمات ناصواب خود، زمینه لطمه زدن به دین و سلامت مردم را دنبال می كنند.
علیرضا رئیسی - معاون وزارت بهداشت- درباره این اتفاق اظهار داشت: در مراسمی آئینی با فیلم و تصویر فردی به نام «تبریزیان» كه پیروانش او را «آیت الله» می خوانند و تحت عنوان طب اسلامی، تجارتخانه ای برپا كرده است، كتاب «اصول طب هاریسون» كه از كتب مرجع پزشكی است را به آتش می كشد. آنچه مایه تاسف است فقط خالی بودن دست این گروه افراد مدعی از نقد علمی نیست، بلكه سكوت و عدم برخورد قاطع مراجع علمی، فرهنگی، دینی و قضایی در مقابل چنین رفتارهایی است.
به نظر میرسد كه این اتفاق نادر و عجیبی نیست و در حال تبدیل شدن به رویه و قاعده ای است كه به اشكال مختلف شاهد تكرار آن بوده ایم از دخالت جاهلانه در درمان صدها بیمار مبتلا به سرطان و بیماری های مزمن تا سفارش به خوردن نمك در هنگامه بسیج ملی «كنترل فشارخون» از تریبون صدا وسیما.
او با سخیف و جاهلانه خواندن این اقدام از كلیه مراجع دینی، دانشگاهی و قضایی خواست كه در مقابل این چنین اقدامات واكنشی در خور از خود نشان دهند.
مسعود فروزنده - پژوهشگر تاریخ - نیز به بهانه ی ماجرای آتش زدن كتاب طب هاریسون نوشت: این جمعه هم خبر تكان دهنده ای دست به دست شد و با خبر شدیم یك روحانی كه خودرا آیت الله می خواند در مراسمی با حضور شماری از دوستدارانش كتاب اصول طب هاریسون را به آتش افكند و همچون یك گردهمایی رسمی از اختتام طب شیمیایی آگاهی داد. گویی در كسوت پیشوای یك جماعت و حزب سخن می گفت و دیگرانش تحسین كنان صلوات فرستادند.
جدا از این كه اهل حوزه و قلم به باد انتقادش گرفتند جا دارد به نقد و تحلیل چنین رفتارهایی پرداخت كه چگونه می شود چنین پدیده هایی رشد می كنند و هوادار می یابند و دكان و دستگاهی بر پا می سازند. این كلیپ هرچند زشت و قبیح است ولی به صورتی در چارچوب دفاع از سنت گرایی و غرب ستیزی تعریف می شود و متاسفانه ایران ستیزان بهره برداری حداكثری خواهند كرد. در سوی مقابل هم كلیپ های ناصواب ایجاد می شود و تاریخ و فرهنگ و سنت را یكسره كوبیده می شود.
در چارچوب نظریه رخدادها و روندها، پدیده های رادیكال از این دست به فرصت و شرایط نیاز دارند تا ظهور كنند. وضعیت سیاسی اقتصادی جامعه این شرایط را برای همه نوع افراطی گری فراهم نموده است. بستر این رفتارها را می توان تضاد سیاسی ایران و غرب در شرایط كنونی دانست. مشابه این رفتار را بارها در چند سال اخیر در كلیپ های صوتی تصویری شنیده و دیده ایم. یكی ادعا می كند تمام علوم انسانی غرب زاییده توهم و استعمار و صهیونیسم است، دیگری از تبدیل كاخ سفید به حسینیه خبر می دهد و …. در نقطه ی مقابل هم افراطیونی هستند كه همه ی دستاوردها را نادیده می گیرند و اساس دین و سنت را به باد فحش ناسزا می گیرند.
ابوالفضل فاتح نیز در واكنش به این ماجرا نوشت: كتاب پزشكی هاریسون، از مقدسات نیست اما آتش زدن آن عمق جهل و كینه نسبت به علوم جدید را نشان میدهد. تاسف آورتر آن كه این آتش سوزی در لباس تبلیغ دین و با سودجویی از اذكار دینی صورت می پذیرد. این نمونه ای از جهلی است كه روز به روز در جامعه ما گویی مقدس تر می شود. جهل مقدسی كه در سایه دور شدن از معیارهای اخلاقی و علمی در حال رونق و اگر بتواند در جستجوی مسلط شدن بر نظام هنجاری ماست خصوصاً آن كه متاسفانه برخی محافل و رسانه های شناخته شده نیز به این جهل دامن می زنند.
این رخداد تلخ و هشداردهنده تنها نمونه ای از خیلی از نمونه هاست كه در این سوی و آن سوی جاری است اما هنوز آتش و دودش به چشم ها نیامده است. ای كاش جدی و جدی تر گرفته شود تا ان شاء الله نقطه پایانی بر این نوع جهل فروشی ها و افراط ها و كینه ها و بی مسئولیتی ها و عقب ماندگی ها باشد. حاشا كه بر دامن ملت متمدن و متدین ایران، این لكه های سیاه و شرم آور تحمل شود.
احسان رضایی هم در یادداشتی نوشته است: بعنوان یك تاریخ نگار علم پزشكی در ایران كه كتاب و مقالاتی در این زمینه تألیف كرده، لازم می دانم چند نكته را یادآور شوم:
اول این كه هیچ شكی نیست كه دانش پزشكی و هر دانش دیگری، نیاز به نقد و شك به یافته های موجود دارد. خود مولفان كتاب هاریسون هر چند سال ویرایش جدیدی از این كتاب منتشر می كنند كه خیلی از مطالب آن با ویراست قبلی متفاوت است «بیستمین ویرایش این كتاب برای ۲۰۱۸ است). از جانب دیگر توجه به طب سنتی و پیدا كردن نكات مفیدی از دل آن هم یكی از روش های پیشرفت علم جدید است كه تبدیل به نگاهی جهانی شده و سال ۲۰۱۶ نوبل پزشكی را به طب سنتی چین دادند.
دوم این كه آنچه با نام طب سنتی ایران می شناسیم، محصول دانش ملل مختلف همچون طب یونانی، هندی و ایران باستان است. بنیان گذاران و پیشگامان طب سنتی ما هیچ گاه به روش های سلبی نظیر كتاب سوزی رو نیاوردند، بلكه موج ترجمه علوم مختلف همچون در طب در قرن سوم موجب رونق دانش مسلمین (و بعد هم دانش بشری) بود. خودتان می توانید امتحان نمایید.
سوم این كه در خیلی از كتابهای طب سنتی ما هم اشتباهات فاحش هست و اگر پیشینیان ما هم با منطق این شخص هر كتابی را كه دارای اشكال می دانستند می سوزانند، امروز اصلاً چیزی به اسم طب سنتی در اختیار ما نبود.
منبع: عطر حرم
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب