اعمال شب و روز نیمه شعبان
عطر حرم: ولادت و زندگی مهدی موعود(عج) از رخدادهای مهم است و در باور دینی مسلمانان و شیعیان ریشه دارد. اعتقاد به تولد، حیات طولانی، ظهور و امامت آن حضرت، مساله ای است اساسی كه نقش سرنوشت ساز و جهت بخشی را به زندگی و رفتاردین باوران، بویژه شیعیان داده است.
این ولادت بزرگ و این حقیقت عظیم متعلق به یك ملت و یك زمان خاص نیست، بلكه متعلق به بشریت است.
شب نیمه شعبان، شب بسیار مباركی است. از امام جعفر صادق ضد السلام روایت است كه از امام محمدباقر ضد السلام در مورد فضیلت شب نیمه شعبان سؤال شد؛ امام فرمود آن شب پس از لیلة القدر افضل شب ها است.
به گزارش عطر حرم به نقل از ایسنا، شب نیمه شعبان كه طبق روایت ها، پس از لیلة القدر افضل شب ها است و در آن شب خداوند به بندگان، فضل خویش را عطا می فرماید، اعمالی مانند غسل سفارش شده است كه سبب تخفیف گناهان می گردد.
همچنین احیاء این شب به نماز، دعاء و استغفار بسیار ثواب دارد، چنانكه امام زین العابدین(ع) هم این اعمال را انجام می دادند و در روایت ها آمده كه هركه این شب را احیا دارد، دل او نمیرد در روزی كه دل ها بمیرند.
این شب، شب بسیار مباركی است و برای این شب چند عمل است:
اوّل: غسل است كه طبق روایتی از امام صادق(ع) سبب تخفیف گناهان است.
دوم: احیای این شب است، به نماز و دعا و استغفار. در روایتی كه حضرت امیرمؤمنان(ع) از رسول خدا(ص) نقل می كند آمده است: «هنگامی كه شب نیمه شعبان فرا می رسد آن را به عبادت به سر برید و روزش را روزه بدارید، زیرا از اوّل تا آخر این شب، از جانب خداوند ندا می آید: آیا استغفار كننده ای هست كه از گناهان خویش آمرزش طلبد، تا گناهان او را بیامرزم؟ آیا كسی هست كه طلب روزی كند و من روزی او را وسعت بخشم؟ ». همینطور در روایتی آمده است كه جبرئیل به رسول خدا(ص) اظهار داشت: هر كس این شب را به تسبیح و تكبیر و دعا و نماز و استغفار و... احیا بدارد، خداوند گناهانش را می آمرزد، و جایگاه و منزل او بهشت خواهد بود... ای محمّد! این شب را احیا بدار، و به امّتت فرمان ده آن را احیا دارند. جبرئیل بعد از بیان فضایل دیگری برای این شب، در انتها اظهار داشت: محروم واقعی كسی است كه از خیر و بركت این شب محروم باشد! از امام زین العابدین(ع) هم احیای این شب نقل شده است. همینطور در روایتی از رسول خدا(ص) نقل شده است كه هر كس این شب را احیا بدارد، در آن روز كه قلب ها می میرد، قلبش نخواهد مرد.
سوم: زیارت امام حسین(ع) در این شب از افضل اعمال است، و سبب آمرزش گناهان است.
چهارم: خواندن این دعاست كه جناب «سیّد بن طاووس» و «شیخ طوسی» آن را نقل كرده اند و به منزله زیارت امام زمان(علیه السلام) است:
اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَیْلَتِنا هذِهِ وَمَوْلُودِها وَحُجَّتِكَ، وَمَوْعُودِهَا الَّتی قَرَنْتَ اِلی فَضْلِها فَضْلاً،
خدایا به حق این شبی كه ما در آنیم و به حق آن كس كه در آن به دنیا آمده و حجتت و موعود آن كه همراه كردی به فضیلت این شب فضیلت دیگری
فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَعَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِكَ، وَلا مُعَقِّبَ لاِیاتِكَ،
و بدین سبب به اتمام رسید كلمه تو براستی و عدالت تغییر دهنده ای برای كلمات تو نیست و پس زننده ای برای آیات تو نیست
نُورُكَ الْمُتَاَلِّقُ، وَضِیآؤُكَ الْمُشْرِقُ، وَالْعَلَمُ النُّورُ فی طَخْیآءِ الدَّیْجُورِ، اَلْغائِبُ الْمَسْتُورُ،
آن نور درخشانت و آن روشنی فروزانت و آن نشانه نورانی در شب تاریك ظلمانی آن پنهان غایب از انظار
جَلَّ مَوْلِدُهُ، وَكَرُمَ مَحْتِدُهُ، وَالْمَلائِكَةُ شُهَّدُهُ، وَاللهُ ناصِرُهُ وَمُؤَیِّدُهُ اِذا آنَ میعادُهُ، وَالْمَلائِكَةُ اَمْدادُهُ،
كه ولادتش بزرگ و كریم الاصل بود و فرشتگان گواهان اویند و خدا یاور و كمك كار اوست در آن هنگام كه وعده اش برسد و فرشتگان مددكارش باشند
سَیْفُ اللهِ الَّذی لا یَنْبُو، وَنُورُهُ الَّذی لا یَخْبُو، وَذُوالْحِلْمِ الَّذی لا یَصْبُوا،
آن شمشیر برنده خدا كه كُند نشود و نور او كه خاموش نگردد و بردباری كه كار بی رویه انجام ندهد
مَدارُ الدَّهْرِ، وَنَوامیسُ الْعَصْرِ، وَوُلاةُ الاَْمْرِ، وَالْمُنَزَّلُ عَلَیْهِمْ ما یَتَنَزَّلُ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ،
چرخ روزگار بخاطر او گردش كند و او و پدران معصومش نوامیس هر عصر و والیان امر خدایند در شب قدر آنچه نازل شود بر ایشان نازل گردد
وَاَصْحابُ الْحَشْرِ وَالنَّشْرِ، تَراجِمَةُ وَحْیِهِ، وَوُلاةُ اَمْرِهِ وَنَهْیِهِ،
و آنهایند صاحبان حشر و نشر و مفسران وحی خدا و سرپرستان امر و نهی او
اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلی خاتِمِهْم وَقآئِمِهِمُ، اَلْمَسْتُورِ عَنْ عَوالِمِهِمْ، وَاَدْرِكْ بِنا أَیّامَهُ، وَظُهُورَهُ وَقِیامَهُ،
خدایا پس درود فرست بر خاتم ایشان و قائمشان كه در پس پرده است از عوالم آنها و ما را به روزگار او و زمان ظهور و قیامش برسان
وَاجْعَلْنا مِنْ اَنْصارِهِ، وَاقْرِنْ ثارَنا بِثارِهِ، وَاكْتُبْنا فی اَعْوانِهِ وَخُلَصآئِهِ،
و همچون یارانش قرارمان ده و خونخواهی ما را به خونخواهی او مقرون گردان و نام ما را در زمره یاران و مخصوصانش ثبت فرما
وَاَحْیِنا فی دَوْلَتِهِ ناعِمینَ، وَبِصُحْبَتِهِ غانِمینَ، وَبِحَقِّهِ قآئِمینَ، وَمِنَ السُّوءِ سالِمینَ، یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ،
و ما را در دولتش شادكام و متنعم و به هم نشینیش بهره مند و به گرفتن حقش پا بر جا بدار و از بدی ها بر كنارمان كن ای مهربانترین مهربانان
وَالْحَمْدُللهِ رَبِّ الْعالَمینَ، وَصَلَّی اللّهُ عَلی سَیِّدِنا مُحَمَّد خاتَمِ النَّبِیّینَ وَالْمُرْسَلینَ، وَعَلی اَهْلِ بَیْتِهِ الصّادِقینَ، وَعِتْرَتِهَ النّاطِقینَ،
و ستایش خاص خدا پروردگار جهانیان است و درودهای او بر آقای ما محمّد خاتم پیمبران و مرسلین و بر خاندان راستگو و عترت حقگویش باد
وَالْعَنْ جَمیعَ الظّالِمینَ، واحْكُمْ بَیْنَنا وَبَیْنَهُمْ یا اَحْكَمَ الْحاكِمینَ.
و از رحمت خود دور ساز تمام ستمكاران را و میان ما و ایشان داوری كن ای محكمترین حكم كنندگان.
پنجم: «شیخ طوسی» از اسماعیل بن فضل هاشمی روایت كرده كه اظهار داشت: حضرت صادق(ع) این دعا را به من تعلیم داد تا آن را در شب نیمه شعبان بخوانم:
اَللّهُمَّ اَنْتَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ، اَلْعَلِیُّ الْعَظیمُ، اَلْخالِقُ الرّازِقُ، اَلْمُحْیِی الْمُمیتُ،
خدایا تویی زنده پاینده والای بزرگ آفریننده و روزی دهنده زنده كننده و میراننده
اَلْبَدیءُ الْبَدیعُ، لَكَ الْجَلالُ وَلَكَ الْفَضْلُ، وَلَكَ الْحَمْدُ وَلَكَ الْمَنُّ،
آغاز كننده و پدید آرنده، برای توست بزرگی و فضیلت و از آن توست ستایش و نعمت
وَلَكَ الْجُودُ وَلَكَ الْكَرَمُ، وَلَكَ الاَْمْرُ وَلَكَ الْمَجْدُ وَلَكَ الْشُّكْرُ،
و از آن توست جود و بزرگواری و از توست فرمان و شوكت و خاص تو است سپاسگزاری
وَحْدَكَ لا شَریكَ لَكَ، یا واحِدُ یا اَحَدُ، یا صَمَدُ یا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ، وَلَمْ یَكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ،
كه یگانه ای و شریكی برایت نیست ای یگانه ای یكتا ای بی نیاز ای كه فرزندی ندارد و فرزند كسی نباشد و نیست برایش همتایی هیچ كس
صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، وَاْغفِرْ لی وَارْحَمْنی، وَاكْفِنی ما اَهَمَّنی،
درود فرست بر محمّد و آل محمّد و بیامرز مرا و به من رحم كن و كفایت كن از من آنچه فكر مرا به خود مشغول كرده
وَاقْضِ دَیْنی، وَوَسِّعْ عَلَیَّ فی رِزْقی، فَاِنَّكَ فی هذِهِ اللَّیْلَةِ كُلَّ اَمْر حَكیم تَفْرُقُ،
و قرضم را ادا كن و در روزیم گشایش ده زیرا كه تو در این شب هر كار محكمی را از هم جدا كنی
وَمَنْ تَشآءُ مِنْ خَلْقِكَ تَرْزُقُ، فَارْزُقْنی وَاَنْتَ خَیْرُ الرّازِقینَ،
و هر یك از مخلوقات خویش را بخواهی روزی دهی پس روزیم ده كه تو بهترین روزی دهندگانی
فَاِنَّكَ قُلْتَ وَاَنْتَ خَیْرُ الْقآئِلینَ النّاطِقینَ: وَاسْئَلُوا اللهَ مِنْ فَضْلِهِ. فَمِنْ فَضْلِكَ اَسْئَلُ،
زیرا تو خود گفتی و تو بهترین گویندگان و ناطقان هستی كه فرمودی «از خدا بخواهید از فضل او» پس من از فضل تو می خواهم
وَ اِیّاكَ قَصَدْتُ، وَابْنَ نَبِیِّكَ اعْتَمَدْتُ، وَلَكَ رَجَوْتُ، فَارْحَمْنی یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
و تو را قصد كردم و به فرزند پیمبرت اعتماد كردم و از توامیدوارم پس به من رحمت كن ای مهربانترین مهربانان.
ششم: این دعا را بخواند كه حضرت رسول(ص) در این شب می خواندند:
اَللّهُمَّ اقْسِمْ لَنا مِنْ خَشْیَتِكَ ما یَحُولُ بَیْنَنا وَبَیْنَ مَعْصِیَتِكَ،
خدایا بهره ما كن از ترس خود بدان اندازه كه حائل شود میان ما و نافرمانیت
وَمِنْ طاعَتِكَ ما تُبَلِّغُنا بِهِ رِضْوانَكَ، وَمِنَ الْیَقینِ ما یَهُونُ عَلَیْنا بِهِ مُصیباتُ الدُّنْیا،
و از اطاعت خویش بدان مقدار كه ما را به خشنودی و رضوان تو برساند و از یقین بدان حد كه بوسیله آن ناگواری های دنیا بر ما آسان گردد
اَللّهُمَّ اَمْتِعْنا بِاَسْماعِنا وَاَبْصارِنا وَقُوَّتِنا ما اَحْیَیْتَنا، وَاجْعَلْهُ الْوارِثَ مِنّا،
خدایا ما را به گوش هایمان و دیده هامان و نیرویمان تا زنده ایم بهره مند ساز و آن را وارث ما گردان
وَاجْعَلْ ثارَنا عَلی مَنْ ظَلَمَنا، وَانْصُرنا عَلی مَنْ عادانا، وَلا تَجْعَلْ مُصیبَتَنا فی دینِنا،
و خون ما را به گردن كسی انداز كه بر ما ستم كرده و یاری ده ما را بر كسی كه با ما دشمنی كند و مصیبت ما را در دینمان قرار مده
وَلا تَجْعَلِ الدُّنْیا اَكْبَرَ هَمِّنا، وَلا مَبْلَغَ عِلْمِنا، وَلا تُسَلِّطْ عَلَیْنا مَنْ لا یَرْحَمُنا، بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.
و دنیا را بزرگترین اندوه ما قرار مده و هم آخرین حد دانش ما قرارش مده و مسلّط مكن بر ما كسی را كه بر ما رحم نكند به رحمتت ای مهربانترین مهربانان.
هفتم: صلوات هر روز ماه شعبان (كه در وقت ظهر خوانده می شود) را بخواند.
هشتم: دعای كمیل را كه حضرت علی(ع) در این شب آن را به كمیل تعلیم داد، بخواند.
نهم: در این شب صد مرتبه بگوید: سبحان اللّه و صد مرتبه بگوید: الحمد للّه و صد مرتبه بگوید: اللّه اكبر و صد مرتبه بگوید: لا إلهَ إلاَّ اللّهُ كه طبق روایتی از امام باقر(ع) هركس چنین كند، خداوند گناهان گذشته او را بیامرزد و حاجت های دنیوی و اخروی او را برآورده سازد.
دهم: مرحوم «شیخ طوسی» از «ابویحیی» روایتی را نقل می كند كه می گوید: به مولایم امام صادق(ع) عرض كردم: بهترین دعا، در این شب كدام است؟ فرمود: وقتی كه نماز عشا را بجا آوردی، دو ركعت نماز بگزار و در ركعت اوّل سوره «حمد» و سوره «قل یا ایّها الكافرون»و در ركعت دوم، سوره «حمد» و سوره «توحید» را بخوان، بعد از نماز، ۳۳ مرتبه بگو: سبحان اللّه ۳۳ مرتبه الحمد للّه و ۳۴ مرتبه اللّه اكبر. آنگاه بگو:
یا مَنْ اِلَیْهِ مَلْجَأُ الْعِبادِ فِی الْمُهِمّاتِ، وَاِلَیْهِ یَفْزَعُ الْخَلْقُ فیِ الْمُلِمّاتِ،
ای كه به سمت اوست پناه بندگان در كارهای اندوه خیز و به سمت او پناه برند خلایق در پیش آمدهای ناگوار
یا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِیّاتِ، وَیا مَنْ لا تَخْفی عَلَیْهِ خَواطِرُ الاَْوْهامِ وَتَصَرُّفُ الْخَطَراتِ،
ای دانای آشكار و نهان و ای كه بر او پنهان نماند اندیشه هایی كه در دلها افتد و تصرف كردن آن خاطرات
یا رَبَّ الْخَلایِقِ وَالْبَرِیّاتِ، یا مَنْ بِیَدِهِ مَلَكُوتُ الاَْرَضینَ وَالسَّمواتِ،
ای پروردگار خلایق و آفریدگان ای كه ملكوت زمین ها و آسمان ها بدست اوست
اَنْتَ اللهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَمُتُّ اِلَیْكَ بِلا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ،
تویی خدایی كه معبودی جز تو نیست بسویت توسل جویم به كلمه «لا اله الا انت»
فَبِلا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اِجْعَلْنی فی هِذِهِ اللَّیْلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ اِلَیْهِ فَرَحِمْتَهُ، وَسَمِعْتَ دُعآئَهُ فَاَجَبْتَهُ،
پس ای خدایی كه معبودی جز تو نیست بگردان مرا در این شب از كسانی كه بسویش نگریسته و مورد رحم خویش قرارش داده و دعایش شنیده و اجابت كرده
وَعَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَاَقَلْتَهُ، وَتَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطیئَتِهِ، وَعَظیمِ جَریرَتِهِ،
و پشیمانیش را دانسته پس او را پذیرفته ای و از خطاهای گذشته اش و گناه بزرگش در گذشته ای
فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِكَ مِنْ ذُنُوبی، وَلَجَاْتُ اِلَیْكَ فی سَتْرِ عُیُوبی،
پس من از گناهانم به تو پناهنده شده و به تو ملتجی گشته ام در این كه عیوبم را بپوشانی
اَللّهُمَّ فَجُدْ عَلَیَّ بِكَرَمِكَ وَفَضْلِكَ، وَاحْطُطْ خَطایایَ بِحِلْمِكَ وَعَفْوِكَ، وَتَغَمَّدْنی فی هذِهِ اللَّیْلَةِ بِسابِغِ كَرامَتِكَ،
خدایا پس جود كن بر من به كرم خود و فضلت و بریز خطاهای مرا به بردباری و گذشت خویش و فراگیر مرا در این شب به فراوان كرمت
وَاجْعَلْنی فیها مِنْ اَوْلِیآئِكَ الَّذینَ اجْتَبَیْتَهُمْ لِطاعَتِكَ، وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِكَ، وَجَعَلْتَهُمْ خالِصَتَكَ وَصَفْوَتَكَ،
و بگردان مرا در این شب از آن دوستانت كه آنان را برای طاعت خویش برگزیده و برای پرستشت انتخاب فرمودی و ایشان را جزء خاصان درگاه و برگزیدگانت قراردادی
اَللّهُمَّ اجْعَلْنی مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ، وَتَوَفَّرَ مِنَ الْخَیْراتِ حَظُّهُ،
خدایا بدار مرا از آن كسانی كه كوششش به جایی رسیده و از نیكی ها بهره فراوان نصیبش گشته
وَ اجْعَلْنی مِمَّنْ سَلِمَ فَنَعِمَ، وَفازَ فَغَنِمَ، وَاكْفِنی شَرَّ ما اَسْلَفْتُ،
و بگردانم از آنان كه تندرست شده و متنعم و رستگار و بهره مند گشته و كفایت كن مرا از شر آنچه كرده ام
وَاعْصِمْنی مِنَ الاِْزدِیادِ فی مَعْصِیَتكَ، وَحَبِّبْ اِلَیَّ طاعَتَكَ، وَما یُقَرِّبُنی مِنْكَ، وَیُزْلِفُنی عِنْدَكَ،
و نگاهم دار از افزودن در نافرمانیت و دوست گردان نزد من فرمانبرداریت را و آنچه مرا به تو نزدیك و مقرّب درگاهت گرداند
سَیِّدی اِلَیْكَ یَلْجَأُ الْهارِبُ، وَمِنْكَ یَلْتَمِسُ الطّالِبُ، وَعَلی كَرَمِكَ یُعَوِّلُ الْمُسْتَقیلُ التّائِبُ،
آقای من به سمت تو پناه آرد شخص گریز پای و از تو عاجزانه طلب كند جوینده و بر كرم تو تكیه كند شخص عذرخواه و توبه كننده
اَدَّبْتَ عِبادَكَ بالتَّكَرُّمِ، وَاَنْتَ اَكْرَمُ الاَْكْرَمینَ، وَاَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَكَ، وَاَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ،
ادب كردی بندگانت را به كرم ورزی به آنها و تو كریم ترین كریمانی و تو خود به بندگانت دستور گذشت دادی و خود آمرزنده و مهربانی
اَللّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنی ما رَجَوْتُ مِنْ كَرَمِكَ، وَلا تُؤْیِسْنی مِنْ سابِغِ نِعَمِكَ،
خدایا پس مرا از آنچه از كرمت امید دارم محرومم مكن و از نعمت های ریزانت مأیوسم مدار
وَلا تُخَیِّبْنی مِنْ جَزیلِ قِسَمِكَ فی هذِهِ اللَّیْلَةِ لاَِهْلِ طاعَتِكَ، وَاجْعَلْنی فی جُنَّة مِنْ شِرارِ بَرِیَّتِكَ،
و از بهره های فراوانت كه در این شب برای فرمانبردارانت مقرّر داشته ای بی بهره ام مساز و مرا در پناهگاه محكمی از آزار مخلوقات شرورت قرار ده
رَبِّ اِنْ لَمْ اَكُنْ مِنْ اَهْلِ ذلِكَ، فَاَنْتَ اَهْلُ الْكَرَمِ وَالْعَفْوِ وَالْمَغْفِرَةِ، وَجُدْ عَلَیَّ بِما اَنْتَ اَهْلُهُ لا بِما اَسْتَحِقُّهُ،
پروردگارا اگر من چنین شایستگی ندارم ولی تو شایسته كرم و گذشت و آمرزشی و فرو ریز بر من بدانچه تو شایسته آنی نه بدانچه من سزاوار آنم
فَقَدْ حَسُنَ ظَنّی بِكَ، وَتَحَقَّقَ رَجآئی لَكَ، وَعَلِقَتْ نَفْسی بِكَرَمِكَ، فَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمینَ، وَاَكْرَمُ الاَْكْرَمینَ،
زیرا براستی گمان من نیك است و امیدم درباره تو محكم شده و جانم به سر رشته كرم تو آویخته است پس تویی مهربانترین مهربانان و كریمترین كریمان
اَللّهُمَّ وَاخْصُصْنی مِنْ كَرَمِكَ بِجَزیلِ قِسَمِكَ، وَاَعُوذُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ،
خدایا مرا مخصوص بدار از كرم خویش به بهره های فراوان و تقسیم های شایانت و از كیفر تو به عفوت پناه می برم
وَاغْفِر لِیَ الذَّنْبَ الَّذی یَحْبِسُ عَلَیَّ الْخُلُقَ، وَیُضَیِّقُ عَلَیَّ الرِّزْقَ،
و بیامرز برایم آن گناهی را كه عادت بد (مانند دروغ) را بر من حبس كند و روزی را بر من تنگ سازد
حَتّی اَقُومَ بِصالِحِ رِضاكَ، وَاَنْعَمَ بِجَزیلِ عَطآئِكَ، وَاَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْمآئِكَ،
تا من به خشنودی شایسته تو اقدام كنم و به عطای فراوانت متنعم گردم و به نعمتهای بسیارت خوشبخت شوم
فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِكَ، وَتَعَرَّضْتُ لِكَرَمِكَ، وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وَبِحِلْمِكَ مِنْ غَضَبِكَ،
زیرا من به آستان تو پناه آوردم و به كرم تو آویختم و به گذشت تو پناه جستم از ترس كیفرت و به بردباریت پناه جستم از خشمت
فَجُدْ بِما سَئَلْتُكَ، وَاَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْكَ، اَسْئَلُكَ بِكَ لا بِشَیْء هُوَ اَعْظَمُ مِنْكَ.
پس به من عطا كن آنچه را از تو خواستم و به من برسان آنچه را از تو خواهش كردم تو را به خودت سوگند دهم چون چیزی از تو بزرگتر نیست.
سپس به سجده می روی و ۲۰ مرتبه می گویی: یا رَبِّ و هفت مرتبه یا اَللهُ و هفت مرتبه لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللهِ و ۱۰ مرتبه: ما شآءَ اللهُ و ۱۰ مرتبه لا قُوّةَ اِلاَّ بِاللهِ. آنگاه صلوات می فرستی بر پیغمبر و آل او(علیهم السلام) و از خدا حاجت خویش را می طلبی. به خدا سوگند! اگر كسی با انجام این عمل، از خدا حاجت بطلبد، هرچند بسیار فراوان باشد خداوند آن را به كرم و فضل گسترده اش برآورده می سازد.
یازدهم: «شیخ طوسی» و «سیّد بن طاووس»، فرموده اند، در این شب این دعا را بخواند.
اِلهی تَعَرَّضَ لَكَ فی هذَا اللَّیْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ، وَقَصَدَكَ فیهَا الْقاصِدُونَ، وَاَمَّلَ فَضْلَكَ وَمَعْرُوفَكَ الطّالِبُونَ، وَلَكَ فی هذَا اللَّیْلِ نَفَحاتٌ وَجَوآئِزُ، وَعَطایا وَمَواهِبُ، تَمُنُّ بِها عَلی مَنْ تَشآءُ مِنْ عِبادِكَ، وَتَمْنَعُها مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنایَةُ مِنْكَ، وَها اَنَا ذا عُبَیْدُكَ الْفَقیرُ اِلَیْكَ، اَلْمُؤَمِّلُ فَضْلَكَ وَمَعْرُوفَكَ، فَاِنْ كُنْتَ یا مَولایَ تَفَضَّلْتَ فی هذِهِ اللَّیْلَةِ عَلی اَحَد مِنْ خَلْقِكَ، وَعُدْتَ عَلَیْهِ بِعائِدَة مِنْ عَطْفِكَ، فَصَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد، اَلطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ، اَلْخَیِّرینَ الْفاضِلینَ، وَجُدْ عَلَیَّ بِطَوْلِكَ وَمَعْرُوفِكَ یا رَبَّ الْعالَمینَ، وَ صَلَّی اللهُ عَلی مُحَمَّد خاتَمِ النَّبیّینَ وَآلِهِ الطّاهِرینَ، وَسَلَّمَ تَسْلیماً، اِنَّ اللهَ حَمیدٌ مَجیدٌ، اَللّهُمَّ اِنّی اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَ، فَاسْتَجِبْ لی كَما وَعَدْتَ، اِنَّكَ لا تُخْلِفُ الْمیعادَ.
دوازدهم: بعد از هر دو ركعت از نماز شب و شفع و پس از دعاهای نماز وتر، دعاهایی را كه مرحوم «شیخ طوسی» و «سیّد بن طاووس» نقل كرده اند را بخواند.
سیزدهم: سجده ها و دعاهایی كه از رسول خدا(ص) روایت شده است را بخواند. از جمله، در روایتی كه «ابان بن تغلب» از امام صادق(علیه السلام) نقل كرده است، چنین آمده: شب نیمه شعبان داخل شد و آن شب رسول خدا(ص) نزد یكی از همسران خود بود؛ وقتی كه شب به نیمه رسید آن حضرت از بستر برای عبادت برخاست؛ همسرش به دنبال آن حضرت روان شد، در حالیكه خویش را به چادرش پیچیده بود و در جستجوی آن حضرت بود؛ ; ناگاه رسول خدا(ص) را در سجده یافت، كه مثل جامه ای به زمین چسبیده بود. به حضرت نزدیك شد، شنید كه آن حضرت در سجده خود می گوید:
سَجَدَ لَكَ سَوادی وَخَیالی، وَآمَنَ بِكَ فُؤادی، هذِهِ یَدایَ وَماجَنَیْتُهُ عَلی نَفْسی، یا عَظیمُ تُرْجی لِكُلِّ عَظیم، اِغْفِرْ لِیَ الْعَظیمَ، فَاِنَّهُ لایَغْفِرُ الذَّنْبَ الْعَظیمَ اِلاَّ الرَّبُّ الْعَظیمُ
آنگاه سر خویش را بلند كرد و سپس به سجده رفت و عرض كرد:
اَعُوذُ بُنُورِ وَجْهِكَ الَّذی اَضائَتْ لَهُ السَّمواتُ وَالاَْرَضُونَ، وَانْكَشَفَتْ لَهُ الظُّلُماتُ، وَصَلَحَ عَلَیْهِ اَمْرُ الاَْوَّلینَ وَالاْخِرینَ، مِنْ فُجأَةِ نَقِمَتِكَ، وَمِنْ تَحْویلِ عافِیَتِكَ، وَمِنْ زَوالِ نِعْمَتِكَ، اَللّهُمَّ ارْزُقْنی قَلْباً تَقِیّاً نَقِیّاً، وَمِنَ الشِّرْكِ بَریئاً، لا كافِراً ولا شَقِیّاً
آنگاه دو طرف روی خویش را به خاك گذاشت و اظهار داشت:
عَفَّرْتُ وَجْهی فِی التُّرابِ، وَحُقَّ لی اَنْ اَسْجُدَ لَكَ.
مالیدم به خاك رویم را و بر من سزاست كه برایت سجده كنم.
چهاردهم: نماز جناب جعفر طیّار را بجا آورد.
پانزدهم: نمازهای فراوانی برای شب نیمه شعبان وارد شده است كه آنها را بجا آورد همچون گروهی از افراد مورد وثوق و اعتماد از امام باقر و امام صادق(علیهما السلام) روایت كرده اند كه فرمودند: وقتی كه شب نیمه شعبان می شود، چهار ركعت نماز بجا آور (هر دو ركعت به یك سلام) و در هر ركعت، حمد یك مرتبه و قل هو اللّه احد را صد مرتبه بخوان و بعد از آخر چهار ركعت بگو:
اَللّهُمَّ اِنّی اِلَیْكَ فَقیرٌ، وَمِنْ عَذاِبكَ خائِفٌ مُسْتَجیرٌ، اَللّهُمَّ لا تُبَدِّلْ اِسْمی، وَلا تُغَیِّرْ جِسْمی، وَلاتَجْهَدْ بَلائی، وَلاتُشْمِتْ بی اَعْدآئی، اَعُوذُ بِعَفْوِكَ مِنْ عِقابِكَ، وَاَعُوذُ بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذابِكَ، وَاَعُوذُ بِرِضاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَاَعُوذُبِكَ مِنْكَ، جَلَّ ثَنآؤُكَ، اَنْتَ كَما اَثْنَیْتَ عَلی نَفْسِكَ، وَفَوْقَ ما یَقُولُ الْقآئِلُونَ.
روز نیمه شعبان
روز ولادت باسعادت امام دوازدهم حضرت مهدی، حجّة بن الحسن صاحب الزمان(عجّ) است. بسیار شایسته است كه شیعیان، در شب و روز نیمه شعبان، با تشكیل محافل و مجالس، و برپایی سخنرانی ها، درباره عظمت این روز و وجود مقدّس امام زمان(ع) و شرایط انتظار آن حضرت، و دعا برای تعجیل در ظهورش و دفع شبهات دشمنان و ناآگاهان، آن را گرامی بدارند؛ ولی در همه این موارد از كارهای نامناسب و خلاف شرع بپرهیزند و عبادت را با گناه آلوده نسازند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب