انفاق و صدقه باید توأم با اخلاص و خلوص نیت باشد
عطر حرم: در بعضی از روایات اسلامی آمده است که مسلمانان از انجام کارهای مهم در ماه صفر، پرهیز و برای دفع آفات و بلایای این ماه بسیار صدقه دهند که به همین دلیل صدقه دارای شرایطی و مصارفی است.
به گزارش عطر حرم به نقل از مهر، در بعضی از روایات اسلامی آمده است که مسلمانان از انجام کارهای مهم در ماه صفر، پرهیز و برای دفع آفات و بلایای این ماه بسیار صدقه دهند. بنا بر این مسلمانان از این ماه به عنوان ماهی نحس و بد یُمن یاد می کنند، چونکه در این ماه وحی قطع می شود. حضرت علی مقابل السلام در این مورد فرموده است: با رحلت پیامبر صلی الله مقابل و آله چیزی قطع شد که با فوت هیچ احدی قطع نشد.
محدث جلیل القدر شیخ عباس قمی هم در مفاتیح الجنان، در بخش اعمال ماه صفر و هم در وقایع الایّام به این مساله (نحوست ماه صفر) اشاره نموده است. به هر حال از برای رفع نحوست، هیچ چیز بهتر از صدقه دادن و ادعیه وارده نیست و اگر کسی خواهد محفوظ بماند از بلاهای نازله در این ماه، دعای هر روز ماه صفر را بخواند.
شرایط صدقه
آن گونه که از سخنان معصومین (علیهم السلام) و آیات قرآن کریم استفاده می شود صدقه دارای شرایطی می باشد از جمله؛
۱- پیش از هر چیز، صدقه باید از اموال حلال و خوب و سالم باشد؛ «یا أیها الَّذینَ آمَنُوا أنْفِقُوا مِنْ طَیباتِ ما کسَبْتُمْ وَ…؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! از قسمت های پاکیزه اموالی که (از طریق تجارت حلال) به دست آوردید، و از آنچه از زمین برای شما خارج ساخته ایم انفاق کنید!»
۲- بهتر است که صدقه و انفاق مخفی باشد؛ «وَاِنْ تُخْفُوها وَ تُؤتُوها الفُقَراءَ فَهُوَ خَرٌ لَکمْ؛ هر گاه آنها را مخفی ساخته و به نیازمندان بدهید برای شما بهتر است.»
۳- اینکه صدقه و انفاق همراه با آزار و منّت نباشد؛ «یا أیها الَّذینَ آمَنُوا لاتُبْطِلُوا صَدَقاتِکمْ بِالمَنِّ و…؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! بخشش های خودرا با منّت و آزار باطل نسازید همانند کسی که مال خودرا برای نشان دادن به مردم، انفاق می کند، و به خدا و روز رستاخیز، ایمان نمی آورد…»
۴- انفاق و صدقه باید توأم با اخلاص و خلوص نیت باشد؛ «ینْفِقُونَ أموالَهُمْ ابتِغاءَ مَرضاتِ اللهِ؛ «کسانی که اموالشان را برای جلب خوشنودی خدا انفاق می کنند.»
۵- انفاق و صدقه از اموالی باشد که آنها را دوست داریم و مورد علاقه ماست؛ «لَنْ تَنالُوا البِرَّ حَتّی تُنْفِقُوا مِمّا تُحِبُّونَ…؛ هیچ گاه به (حقیقت) نیکوکاری نمی رسید مگر اینکه از آنچه دوست می دارید (در راه خدا) انفاق کنید، …»
۶- اینکه انفاق کننده هیچ گاه خودرا مالک حقیقی تصور نکرده، بلکه خودرا واسطه بین خدا و خلق بداند؛ «وَأنْفِقُوا مما جَعَلَکمْ مَسْتَخْلِفْین فِیهِ؛ انفاق کنید از آن چه خداوند شما را نماینده خود در آن قرار داده است.»
مصارف صدقه
در آیه های قرآن آمده است «إنّما الصَّدَقاتُ لِلْفُقَرا والمَساکینَ والعامِلینَ و…» این آیه به روشنی مصارف واقعی صدقه را بیان کرده و به تمام توقعات بی جا پایان می دهد و آنرا در هشت مصرف جمع می کند:
۱- فقرا؛
۲- مساکین؛
۳- عاملان و جمع آوری کنندگان زکات که آنچه به آنها داده می شود در حقیقت به منزله مزد و اُجرت آنها است؛
۴- «مُؤلِفَة قلوبُهُم» یعنی کسانی که انگیزه‌ی معنوی نیرومندی برای پیشبرد اهداف اسلامی ندارند و با تشویق مالی می توان تألیف قلب و جلب محبت آنان را نمود؛
۵- برای آزاد ساختن بردگان؛
۶- برای اداء دِین بدهکاران و آنها که بدون جُرم و تقصیر زیر بار بدهکاری مانده و از ادای آن عاجز شده اند؛
۷- مصرف در راه خدا و منظور آن، تمام راه هایی است که بر گسترش و تقویت آئین الهی منتهی شود؛
۸- «وَابنِ سبیل» و کمک به واماندگان در راه، مسافرانی که بخاطر علتی در راه مانده و زاد و توشه کافی برای رسیدن به مقصد ندارند.
منبع: atreharam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب