در نشستی مطرح شد؛
ایده آموزش عالی بوسیله برنامه های درست درسی به بار می نشیند
به گزارش عطر حرم، عضو هیئت علمی دانشگاه اظهار داشت: برنامه درسی در بافت آموزش عالی موضوعی مهم و محوری است و بوسیله برنامه های درسی، ایده آموزش عالی به بار می نشیند.
به گزارش عطر حرم به نقل از مهر، نشست «برنامه درسی آموزش عالی؛ در سیطره سنت برنامه درسی عمومی» به همت گروه علوم تربیتی خانه اندیشمندان علوم انسانی در سالن خیام خانه اندیشمندان علوم انسانی اجرا شد.
محمد جوادی پور، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران، در این جلسه گفت: دانشگاه در آموزش عالی ماموریت ها و کارکردهای مختلفی دارد و یقیناً توسعه پایدار جامعه در ابعاد مختلف آن، بدون دانشگاه امکان پذیر نیست. محوریت دانشگاه در موضوع تربیت نیروی انسانی است. برنامه درسی در بافت آموزش عالی موضوعی مهم و محوری است. بوسیله برنامه های درسی، ایده آموزش عالی به بار می نشیند.
وی اضافه کرد: در معادله آموزش عالی هیچ ایده یا عاملی مهم تر، پویاتر و اثرگذارتر از برنامه های درسی نیست. در قدر و سهم عوامل اثرگذار در آموزش عالی، برنامه های درسی نقش مؤثری دارند. برای موفقیت و تغییر برنامه های درسی در دانشگاه، می بایست به راهبردها و استراتژی های جدید، جامع و تلفیقی توجه نمود. به طور معمول شش مرحله برای برنامه ریزی درسی وجود دارد که شامل انتخاب فلسفه برنامه درسی، انتخاب مدل برنامه درسی، تعیین و تدوین اهداف و برونداد، تعیین ساختار و سازمان برنامه، انتخاب راهبرهای تدریس، یادگیری و سنجش و انتخاب مدلهای طراحی برنامه درسی می شود. ما فلسفه روشنی در برنامه ریزی درسی نداریم.
جوادی پور افزود: عمده ترین مسائل در برنامه ریزی را اشاره خواهم کرد. مورد اول، نداشتن درک روشن و واضح از مفهوم برنامه درسی و نقش و جایگاه آن در تحقق اهداف آموزش عالی است. اساساً تصور از برنامه درسی در آموزش عالی در پایین ترین سطح آن قرار دارد. نگاه حداقلی به برنامه های درسی نمی تواند ظرفیتهای جدید خلق کند. مورد دوم، اجتناب از پرداختن به مسائل در رابطه با مطالعات برنامه درسی در مباحثات عمومی و سیاستگذاری است. باتوجه به نگاه سطحی، برنامه درسی به پشتیبانی از برنامه های رسمی محدود خواهد شد. مورد سوم، برنامه درسی آموزش عالی در سیطره متخصصان موضوعی و دانشگاهی قرار دارد. وجود متخصصان موضوعی در کمیته های برنامه ریزی درسی بسیار مؤثر است اما کافی نیست و الزاماً متخصصان برنامه ریزی و سایر متخصصان هم لازم است حضور داشته باشند.
وی اشاره کرد: مورد چهارم، تدوین و بازبینی برنامه های درسی برمبنای رویه های اداری صورت می گیرد. مورد بعدی، عدم توجه به نقش محوری دانشجو است. در همه کارهای برنامه ریزی و اجرای آن، نقشس دانشجو باید مبنا قرار گیرد. مورد دیگر، نداشتن استراتژی روشن در حوزه افزایش کیفیت و اثربخشی آموزش عالی است. افزایش کیفیت آموزشی بدون برنامه درسی و رصد مداوم آن امکان پذیر نیست. مورد بعدی، نداشتن مؤسسات تضمین کیفیت برنامه های درسی است. مؤسسات تخصصی که برنامه های درسی را جهت کیفیت رصد کند، نه در وزارت علوم و نه در دانشگاه ها وجود ندارد. مورد دیگر، اساساً در آموزش عالی هیچ عمل یا رویدادی که ناظر به نظر یا عمل برنامه درسی باشد را شاهد نیستیم. مورد دیگر، اهداف برنامه های درسی دوره های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری سقف مناسب و مطمئنی برای برنامه درسی نیستند. مورد بعدی، عدم تناسب و هماهنگی برنامه های درسی دانشگاه ها با اهداف و ماموریت های دانشگاه است. مورد دیگر، عدم توجه به موضوع برنامه درسی به عنوان موضوع راهبردی است و مورد آخر، نبود اجماع بین ذینفعان برنامه درسی در دانشگاه است.
عضو هیئت علمی دانشگاه در آخر بیان داشت: جمع بندی این سخنرانی این مواردی است که خواهم گفت. مورد اول، نقش مهم برنامه درسی و تحقق اهداف و ماموریت های آموزش عالی کشور است. مورد دوم، نگاه عمیق و همه جانبه به مفهوم برنامه درسی و نقش آن در آموزش عالی کشور است. مورد سوم، یکپارچه سازی اهداف و برنامه درسی با اهداف و ماموریت های دانشگاه و مورد پایانی، ضرورت نگاه راهبردی به مفهوم برنامه درسی است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب