ماه مهربانی؛
دعای روز بیست و نهم ماه مبارک رمضان و اوقات شرعی
عطر حرم: دعای بیست و نهمین روز ماه مبارک رمضان مصادف با سه شنبه 21 فروردین به همراه اوقات شرعی تقدیم مخاطبان می شود.
به گزارش عطر حرم به نقل از مهر، اوقات شرعی بیست و نهمین روز از ماه مبارک رمضان مصادف با سه شنبه ۲۱ فروردین ماه به افق تهران بدین شرح است:
اوقات شرعی امروز تهران: اذان بامداد طلوع آفتاب اذان ظهر غروب آفتاب اذان مغرب نیمه شب شرعی ۰۴: ۱۱: ۵۲ ۰۵: ۳۸: ۵۵ ۱۲: ۰۵: ۵۱ ۱۸: ۳۲: ۴۸ ۱۸: ۵۱: ۱۴ ۲۳: ۲۲: ۲۰
دعای روز بیست و نهم ماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ غَشّنی بالرّحْمَةِ وارْزُقْنی فیهِ التّوفیقِ والعِصْمَةِ وطَهّرْ قلْبی من غَیاهِبِ التُّهْمَةِ یا رحیماً بِعبادِهِ المؤمِنین.
خدایا، در این ماه با رحمتت فروگیر و توفیق و خود نگهداری نصیبم کن و از تیرگی های تهمت دلم را پاک گردان، ای مهربان به بندگان با ایمان.
تفسیر دعای روز بیست و نهم ماه مبارک رمضان به این شرح است:
«اللّهُمَّ غَشِّنِی فِیهِ بِالرَّحْمَةِ، وَارْزُقْنِی فِیهِ التَّوْفِیقَ وَ الْعِصْمَةَ، وَطَهِّرْ قَلْبِی مِنْ غَیاهِبِ التُّهَمَةِ، یَا رَحِیماً بِعِبادِهِ الْمُؤْمِنِینَ»
«خدایا، مرا در این ماه با رحمتت فروگیر و توفیق و خود نگهداری نصیبم کن و از تیرگی های تهمت دلم را پاک گردان، ای مهربان به بندگان با ایمان»
خواسته های روز بیست ونهم ماه مبارک رمضان:
۱. غوطه ور شدن با تمام وجود در رحمت حضرت حق.
۲. روزی شدن توفیق و مصونیت از گناه.
۳. پاک گردیدن از تاریکی های بهتان.
«اللّهُمَّ غَشِّنِی فِیهِ بِالرَّحْمَهِ»
در این روز از خداوند می خواهیم که رحمت الهی تمام وجودمان را فراگیرد.
این فراگیری رحمت در دعا با تعبیر غَشِّنی آمده است. غشّ در لغت به مفهوم پوشاندن و فراگرفتن است.
رحمت بر سه بخش است:
۱. رحمت عام که همه مخلوقات از این نوع رحمت الهی برای پیدایش اصل وجودشان، ادامه وجودشان و رسیدن به هر آن چه برای هستی آنها لازم است، بهره مند هستند.
۲. رحمت خاص که فقط شامل انسان است و سایر پدیده ها از آن محروم اند. مانند برخوردار بودن از قوه عقل و اندیشه، قلب و شهود و مکاشفه و...
۳. رحمت ویژه که میان انسان ها فقط شامل اهل ایمان می گردد. یکی از نمودهای این رحمت ویژه، همان مسئله تبدیل سیئات به حسنات است. خداوند گناهان را پاک می کند و آنرا تبدیل به حسنات می کند.
در سوره فرقان آیه ۷۰ می فرماید: فَأُولَئِکَ یُبَدِّلُ اللهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ وَکَانَ اللهُ غَفُورًا رَحِیمًا (خدا بدی هایشان را به خوبی ها تبدیل می کند؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است)
«وَارْزُقْنِی فِیهِ التَّوْفِیقَ وَالْعِصْمَهَ»
در این روز از خداوند به عنوان رزق و روزی توفیق را مطالبه می نمائیم. توفیق از طرف خداوند، توفیق الهی نام دارد.
مرحوم محدث قمی از کتاب مجمع البیان، توفیق الهی را این طور معنا می کند:
توفیق الهی، مهیا ساختن زمینه و ابزار کار از طرف خداوند برای رسیدن به اهداف خیر است.
در واقع این بخش به دو چیز اشاره می کند:
۱. خداوند زندگی را به سمت خیر قرار دهد.
۲. اسباب محقق کردن آن خیر را عنایت کند.
از خداوند مصونیت می خواهیم یعنی ما را از عباد مخلَص قرار بدهد. یعنی بنده خالص شده. باید در بندگان خالص قرار بگیریم که شیطان از نفوذ وسوسه اش نسبت به ما مایوس گردد.
در سوره یوسف آیه ۲۴ می فرماید: إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصینَ (او از بندگان مخلص ما بود)
شیطان خیلی کوشش کرد ولی هیچ ثمره ای برایش نداشت.
برای این خالص شدن یک قاعده بیشتر وجود ندارد.
در سوره ص آیه ۴۶ می فرماید: إِنّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِکْرَی الدّارِ (ما آنان را با خصلت آخرت اندیشی از هر شائبه و عیبی خالص ساختیم و آنان را از دسترس شیطان خارج ساختیم)
در آیات ۸۲ و ۸۳ همین سوره به کلام شیطان اشاره کرده و می فرماید: قَالَ فَبِعِزَّتِکَ لَأُغْوِیَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ إِلَّا عِبَادَکَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِینَ (ابلیس گفت پس به عزتت قسم که همه آدمیان را گمراه می سازم مگر آن گروه از بندگان خالص شده ات)
باید معاد باور بود و انذار دین که همان معاد است را جدی گرفت. باید آیات معاد را تلاوت نماییم و اگر خدا بخواهد باور نماییم تا جزو مخلَصین (خالص شدگان) شویم، کسانی که دارای مصونیت هستند.
«وَطَهِّرْ قَلْبِی مِنْ غَیاهِبِ التُّهَمَةِ»
امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «إِنَّ الْإِیمَانَ یَبْدُو لُمْظَةً فِی الْقَلْبِ؛ کُلَّمَا ازْدَادَ الْإِیمَانُ، إزْدَادَتِ اللُّمْظَةُ.» (ایمان چون نقطه سفید در دل پدیدار می شود هر چه ایمان زیادتر شود آن سفیدی بزرگ تر و بیشتر می شود تا همه قلب را می گیرد.)
ولی خطری ایمان را تهدید می کند.
امام صادق (ع) می فرمایند: «إِذَا اِتَّهَمَ اَلْمُؤْمِنُ أَخَاهُ اِنْمَاثَ اَلْإِیمَانُ مِنْ قَلْبِهِ کَمَا یَنْمَاثُ اَلْمِلْحُ فِی اَلْمَاءِ» (هنگامی که مسلمانی برادر مسلمانش را به چیزی که در او نیست متهم سازد، ایمان در قلب او ذوب می شود همانند نمک که در آب ذوب می شود.)
ایمان نورانیت قلب است و با بهتان زدن از بین می رود. وقتی نور برود ظلمت می آید. بنا بر این از خداوند می خواهیم که از تیرگی های تهمت قلبمان را پاک کند.
تهمت از گناهان کبیره است. باید مواظب باشیم نه به کسی تهمت بزنیم و نه خودمان در مظانّ و معرض تهمت واقع بشویم. تهمت یعنی متهم کردن به چیزی که هیچ واقعیت ندارد.
در سوره احزاب آیه ۵۸ می فرماید: وَالَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِنَاتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُبِینًا (و کسانی که مردان و زنان با ایمان را به خاطر کاری که انجام نداده اند آزار می دهند بار بهتان و گناه آشکاری را به دوش می کشند)
تهمت و نسبت ناروا به دیگران یا از روی جهل و ناآگاهی است یا از روی سوءظن که در هر دو صورت نباید صورت گیرد.
اگر آن نسبت از روی آگاهی باشد یعنی بدانیم که چنین نسبتی هست و واقعیت دارد باز هم نمی توان آنرا اعلام نمود چون ترویج فساد است.
هر سه صورت از مصادیق گناه است که باید ترک بشود.
«یَا رَحِیماً بِعِبادِهِ الْمُؤْمِنِینَ»
ای کسی که به بندگان مؤمنت مهربان هستی، درخواست های امروز ما را به اجابت برسان.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب