شرح حدیث پرمعنای نقش بسته در دیدار امروز رهبر انقلاب؛
كسی بصیرت دارد كه اندیشه كند و از عبرتها پند بگیرد
به گزارش عطر حرم تابلوی نصب شده در حسینیه امام خمینی(ره) در دیدار تعدادی از مردم آذربایجان شرقی با رهبر معظم انقلاب بخشی از سخنان امیرالمومنین(ع) است که در خطبه ۱۵۳ نهج البلاغه آمده است.
به گزارش عطر حرم به نقل از مهر، تابلوی نصب شده در حسینیه امام خمینی (ره) در دیدار تعدادی از مردم آذربایجان شرقی با حضرت آیت الله خامنه ای بخشی از سخنان امیرالمومنین علی (ع) است که در خطبه ۱۵۳ نهج البلاغه در وصف انسان بصیر آمده است.
إِنَّمَا الْبَصِیرُ مَنْ سَمِعَ فَتَفَکَّرَ وَ نَظَرَ فَأَبْصَرَ وَ انْتَفَعَ بِالْعِبَر
آیت الله علامه محمدتقی جعفری در شرح این بخش از خطبه ۱۵۳ در کتاب شرح نهج البلاغه نوشته است: فلینتفع امرء بنفسه، فانما البصیر من سمع فتفکر، و نظر فابصر و انتفع بالعبر ثم سلک جددا واضحا یتجنب فیه الصرعه فی المهاوی و الضلال فی المغاوی، و لا یعین علی نفسه الغواه بتعسف فی حق، او تحریف فی نطق او تخوف من صدق». (پس هر کسی برای خود به وسیله خویشتن منتفع گردد، جز این نیست که انسان بینا کسی است که بشنود و در آن بیندیشد، و نظر کند و بینا شود و از تجارب دنیا بهره ها گیرد، سپس در راه راست و روشن حرکت نماید و از سقوط در سیه چالها و گمراهی در کژراهه ها بپرهیزد، گم گشتگان وادی معصیت را به وسیله کج روی در راه حق یا تحریف و اختلال در گفتار یا به وسیله ترس و هراس در صدق و صفا بر ضرر خود کمک نکند.)
برای پرواز در فضای حیات معقول به سمت هدف اعلای حیات از دو بال ذات خویشتن بهره بردارید
تفاوت بسیار است درخلال چسباندن یک بوته گل به سر یک چوب خشک به وسیله چسب، و روئیدن گل از شاخه و ساقه خویشتن که عناصر اولیه آنرا از درون خود عبور داده و شکوفا ساخته است. هواپیما پرواز نمی کند، بلکه اجزا و روابط بسیار زیادی با نیروی محرک مناسب با مدیریت و رانندگی خلبان از زمین جدا می شود و در فضا به حرکتش در می آورند، ولی یک پرنده ناچیز به جهت داشتن جان و عناصری برای روئیدن بال در جسم او، به پرواز درمی آید.
اگر خویش را بینا می دانید بشنوید، بیندیشید، بنگرید و دیده ور شوید بشر در گذرگاه تاریخی که پشت سر گذاشته است، خیلی چیزها شنیده است و اینک در روزگار ما در هر لحظه اگر می توانست، مطالبی بسیار زیاد می شنید و اگر بخواهد امروز درباره یک موضوع، مقاله یا کتابی بخواند، قطعی است که می تواند صدها مقاله و کتاب برای خواندن به دست بیاورد. ولی آیا انسان درباره آنچه که می خواند و می شنود (تنها در آنچه در ارتباط با وجود وی در دو قلمرو (آنچنانکه هست) و (آنچنانکه باید) چقدر می اندیشد و چگونه می اندیشد؟ آیا اصلاً فرصتی برای اندیشه دارد؟ آیا اصول و مبانی اندیشه را به صورت صحیح آموخته است؟
اینها سوالاتی است که شما هیچگاه نمی توانید درباره پاسخ آنها به قضایای قانع کننده ای برسید. اکثریت مردم در جوامع دنیا، از قدرت اندیشه در حدود لزوم ها و نیازها و تجملاتی که برای آنان عرضه می شود، می اندیشند. طبیعی است که این گونه اندیشه های تحمیلی سبب شده است که اکثریت بسیار چشم گیر دنیا، از زندگی طبیعی جز ابعاد محدود مادی آنرا درک نکنند. و نفهمند که موجودیتشان چیست؟ از کجا آمده است؟ به کجا آمده است؟ با که زندگی می کند و برای چه آمده است؟ و به کجا می رود؟ و بدیهی است که هیچ فردی در این دنیا، بدون دریافت پاسخ جدی به سوالات فوق، نمی تواند تفسیر و توجیهی قانع کننده به منظور زندگی خود دریابد.
امیرالمومنین ضد السلام می فرماید: بنگرید و دیده ور شوید. ندیده بینا شدن! نظر نکرده دیده ور شدن! اینست آرزوی محال که عده ای فراوان آنرا در سر می پرورانند! امکان دارد بگویید: مگر مردم چشم ندارند! مگر مردم تعلیمات نمی بینند! مسلم است که انسان ها به هر چه که جلب نظر کند، می نگرند و هر چه را که مورد نیاز بینند، آنرا می آموزند. آری صحیح است. ولی بحث در این است که ملاک جلب شدن آنان به اشیا و پدیده ها چیست؟ آیا واقعاً آنچه را که باید ببینند، تشخیص داده اند و به آن دست یافته اند؟ و از آنچه که می بینند، نتیجه گیری می کنند؟
اگر پاسخ این سوالات مثبت بود، آیا تاریخ بشر همین مسیر را پیش می گرفت که امروزه نام قرن خویش را (قرن بیگانگی انسان از انسان)، (قرن از خود بیگانگی)، (قرن محکومیت اندیشه)، (قرنی که به دنبالش بقا زندگی مردم در روی زمین مشکوک شده است) همچنانکه در بیانیه کنفرانس ونکورکانادا آمده است. اگر گردانندگان جوامع می خواهند به انسان ها حکومت کنند و این قرن بیستم که به پایانش نزدیک می شویم، آخرین قرن زندگی انسان ها در روی زمین نباشند، باید و بطور حتم فرهنگ شنیدن و دیدن را ترویج کنند.
منبع: atreharam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب