رئیس موزه ملی ایران:
مفقود شدن دو اثر تاریخی، به پیش از ۱۳۷۵ برمی گردد
به گزارش عطر حرم رئیس کل موزه ملی ایران می گوید: دست کم در طول ۲۹ سال قبل تا امروز مدرک مکتوب در موزه ملی ایران وجود دارد که نسخه شماره ۴۲۸۹ (قرآن کریم) به صورت امروزی در موزه ملی ایران قرار گرفته و نگهداری می شده است و زمان مفقود بودن آن به پیش از سال ۱۳۷۵ برمی گردد.
به گزارش عطر حرم به نقل از ایسنا، حجت الاسلام والمسلمین رسول جعفریان در پست توییتری خود که شب گذشته (جمعه ۱۹ دی) منتشر نموده و درخواست داشت تا به دست وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی برسد، متنی را از دکتر مرتضی کریمی نیا منتشر نموده و نوشت: «نشانی از یک سرقت در موزه ملی ایران: لزوم بازگرداندن دو برگ مسروقه از نسخه ۴۲۸۹ به موزه ملی ایران»
هر چند در این متن به احتمال زمان سرقت این اثر هیچ اشاره ای نبود اما در این پست آمده بود: «نسخه ۴۲۸۹ در موزه ملی ایران به خط کوفی یکی از قرآن های مهم در تاریخ کتابت در قرن سوم است. این نسخه تا همین چند وقت پیش، ۱۵۸ برگ داشته و برگ شماری آنرا ظاهرا شادروان مهدی بیانی در هنگام برگزاری نمایشگاه قرآنی در سال ۱۳۲۷ شمسی انجام داده است.
حالا دو برگ آن مفقود است: یکی برگ ۱۲۸ (حاوی آیات ۴، ۶ سوره یونس) و دیگری برگ ۱۳۷ (حاوی آیات ۲۱ – ۲۲ سوره یونس) با جست وجوی فراوان، به تازگی توانستم رد پای این دو برگ مفقود از موزه ملی ایران را در خانه ای از کتب عتیقه، معروف به خانه کتب «کواریچ» (Bernard Quaritch) در لندن بیابم.»
دو برگ قرآنی چند صد ساله، دست کم پیش از ۱۳۷۵ گم شده اند
جبرییل نوکنده - رئیس کل موزه ملی ایران - در گفتگو با ایسنا، با تاکید بر این که این دو اثر متعلق به قرآن کوفی دست کم پیش از ۱۳۷۵ از این نسخه ی قرآنی کم شده است، می گوید: در کاتالوگی که موزه ملی ایران به مناسبت گشایش موزه دوران اسلامی در زمان مدیریت شادروان احمد تهرانی مقدم در تابستان ۱۳۷۵ منتشر نموده، در صفحه ۲۵ این اثر به شماره ۴۲۸۹ معرفی شده و شماره صفحه های این نسخه ۳۱۲ ذکر شده است (قدیر افروند ۱۳۷۵، هنر اسلامی ۱: گلچینی از قرآن های خطی موزه دوران اسلامی، جلد اول، موزه ملی ایران)، به این معنا که تعداد ۱۵۶ برگ دارد که فاقد برگ های ۱۲۸ و ۱۳۷ است.
وی با اشاره به این که برمبنای اسناد موجود در موزه در ۱۳۷۵ نمایشگاهی با نام «گلچینی از قرآن های خطی موزه دوران اسلامی» برپا شد که در آن جا تعداد صفحه های قران ۳۱۲ صفحه، یعنی ۱۵۶ ورق اعلام شده بود، تاکید می کند: در حقیقت اگر سرقتی رخ داده، آن متعلق به دست کم پیش از سال ۱۳۷۵ است و الان نسخه شماره ۴۲۸۹ که قرآن کریم به خط کوفی و متعلق به سده های سوم و چهارم قمری به قطع بیاضی ۳۳ در ۲۴ سانتی متر و از مجموعه آستان شیخ صفی الدین اردبیلی منسوب است، در موزه ملی ایران نگهداری می شود و برمبنای اسناد موزه در صورتجلسه صفحه اول این نسخه، آن ۱۵۸ برگ است.
او با تاکید بر این که زمان مفقود شدن این دو برگ از نسخه ی قرآنِ تاریخی اهمیت دارد، اما مسئله این است که در هیچ کدام از اسناد موجود در موزه ملی ایران، آن زمان اعلام نشده است، بیان می کند: در اصل ۱۵۸ برگ، تعداد برگ های سند تحویلی به موزه ملی ایران در یازدهم تیرماه ۱۳۱۴ بوده است.
وی با اشاره به اینکه همینطور شادروان بیانی هم در کاتالوگ «راهنمای گنجینه قرآن» که به مناسبت برگزاری نمایشگاه قرآن در فروردین تا خرداد سال ۱۳۲۸ چاپ شده است به تعداد ۳۱۶ صفحه اشاره دارد، اضافه می کند: بدین سبب زمان مفقودی دو برگ مذکور حداقل به قبل از سال ۱۳۷۵ برمی گردد، ادامه می دهد: لازم به ذکر است این اثر در نمایشگاه بین المللی لندن در سال ۱۹۳۱ هم به نمایش در آمده بود.
او می گوید: در سال هایی که از وجود همه برگ های این نسخه در این قرآن تاریخی یاد می شود که در نمایشگاه ها به نمایش درآمده است، موزه ملی ایران و آقای گدار در حال جمع آوری اشیای موزه ای بوده اند و این نسخه هم همراه با یک مجموعه قرآن وارد موزه ملی شده است.
به قول نوکنده، مُهرهای چاپ شده روی صفحه ی نخست این نسخه ی تاریخی به صورت شفاف می گویند که این اثر چه زمانی به نمایشگاه رفته، چه زمانی در کدام نمایشگاه شرکت داده شده و چه اتفاقاتی برای ان رخ داده است.
آقای بیانی در سال ۱۳۲۷ همه قرآن را ورق زد و برگه های ان را شمرده بود؟
از سوی دیگر رئیس کل موزه ملی ایران اما این پرسش را هم مطرح می کند که «آیا آقای بیانی در زمانی که این اثر تاریخی را در سال ۱۳۲۷ دیده است، همه ی برگه های Hن را ورق زده و شمرده یا وی هم به استناد برگه اصلی موزه که تعداد صفحات را نوشته، به کامل بودن این اثر در آن زمان اشاره دارد؟
نوکنده ادامه می دهد: طرح دعوی حقوقی و استفاده از ظرفیت های دیپلماتیک توسط بخش حقوقی وزارتخانه میراث فرهنگی انجام می شود، چون برگه های گم شده، در حقیقت یک شی تاریخی بوده که می توان برپایه کنوانسیون ۱۹۹۵ برای بازگرداندن آنها به کشور اقدام نمود و همینطور با بهره گیری از مجاری قانونی و حقوقی می توان به مکان نگهداری این اثر تاریخی رسید.
نوکنده همینطور اظهار می کند: موزه ملی ایران از آقای مرتضی کریمی نیا، قرآن پژوه، برای اطلاعات جدید و آگاهی بخشی درباره این دو برگ باارزش سپاسگزاری می کند و از همه ظرفیت های قانونی ملی و کنوانسیون بین المللی خصوصاً کنوانسیون مکسسه بین المللی یکنواخت سازی حقوق خصوصی پیرامون اشیای فرهنگی مسروقه یا غیرقانونی خارج شده یونیدروآ ۱۹۹۵ و ظرفیت های دیپلماتیک برای استرداد این دو برگه تاریخی منقول اقدام می کند و گزارش آنرا به اطلاع عموم می رسد.
منبع: atreharam.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب