آیت الله رشاد:
رفتارهای نسنجیده به نام دین جفای آشكار در حق علم و دین است
به گزارش عطر حرم رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، در اطلاعیه ای كه اخیرا منتشر نموده نوشته است: رفتارهای نسنجیده برخی افراد به نام دین وشریعت جفای آشكار در حق علم و دین است.
به گزارش عطر حرم به نقل از مهر، به دنبال شیوع كروناویروس در كشور و حوادث مربوط به آن، پیامی از طرف آیت الله علی اكبر رشاد صادرشد. متن بیانیه به شرح زیر است: بسم الله الرّحمن الرّحیم
اللهمّ یا نور یا برهان، یا مبین یا منیر، یاربِّ اكفنا الشرور و آفاتِ الدهور، و اسئلُكَ النَّجاح یومَ یُنفخ فی الصّور.
در این ایام بلا و ابتلا، كه مسؤولان كشور و هم میهنان عزیز، در شرائط فوق العاده ای به سر می برند، لازم می بینم، از باب وظیفه، نكاتی چند را معروض دارم: ۱. به متولّیان دستگاه بهداشت و درمان كشور، پزشكان و پرستاران متعهد و با شرف میهن، و دیگر مدافعان سلامت و امنیت جسم و جان ملت، كه جان عزیز خویش بركف نهاده، در این لحظه های خطیر، به دل خطر زده اند، و سر از پا نشناخته، سرگرم جهادی جانانه با دشمن سلامت بشرند، و همین طور به مدیران و عوامل خدوم رسانه ی ملی كه آگاهی و اطمینان را به آحاد مردم ارزانی می دارند، از عمق جان و صمیم دل خسته نباشید و دست مریزاد عرض می كنم. بنده كمترین طلبه، از طرف اركان حوزه های علمیه ی پایتخت جمهوری اسلامی، بر بازوان خدمت و ایثار یكان یكان این خادمان ایثارگر، فروتنانه بوسه می زنم. ۲. عزیزان من بدانید و می دانید كه طبق «قاعده ی طلائی قرآنی» (یك مساوی است با بی نهایت)، قتل یك انسان، گویی قتل همه ی انسانهاست و احیای یك انسان، گویی برابر است با احیای همه ی انسان ها: «… مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَیْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِی الْأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِیعًا وَمَنْ أَحْیَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْیَا النَّاسَ جَمِیعًا …» (سوره ی مائده، آیه ی ۳۲): خدمات شما در محضر الاهی و از منظر شریعت مترقی اسلام، از ارزش بی نهایتی برخوردار است، و این جهاد عظیم شما مایه ی سربلندی اسلام، انقلاب، ایران، و جمهوری اسلامی در منظر جهانیان خواهد گشت. ۳ـ در این روزگارِ ناگوار، كه گوهر جان بشر (این گران بهاترین امانت الاهی) در معرض تهدید جدی است، از زنان و مردان خیّر و خدوم كشور به ویژه پایتخت، تقاضا می كنم: به حكم «… وَتَعَاوَنُوا عَلَی الْبِرِّ وَالتَّقْوَی … » (سوره ی مائده: آیه ی۲)، مانند همیشه و همه ی حوادث و تهدیدات، كمر همت بالا بزنند و به هر نحو ممكن به مدد افراد مبتلا و یاری جهادگران سنگر سلامت بشتابند. ۴. از علمای اعلام و فضلای كرام و طلاب عزیز، كه همواره و در همه ی وقایع مولمه در كنار اقشار ملت بوده اند و الان نیز با مراجعات مكرر، آمادگی خود را برای هرگونه خدمت رسانی اعلام می دارند، تقاضا می كنم: به حكم «قاعده إرشاد»، مجدانه و مجاهدانه به توجیه آحاد ملت نسبت به وظائف كنونی آنان و خاصه از جهت التزام به دستورها و هشدارهای بهداشتی صادر شده از طرف مبادی امور، و نیز پاسخ گویی به شبهاتی كه كج اندیشان و بدخواهان اسلام، تشیع، انقلاب و ایران القا می كنند اقدام فرمایند. باتوجه به فرصت ها و تهدیدهای پیچیده و پردامنه ی فضای مجازی و شبكه های اجتماعی، امروز مسؤولیت مدافعان حریم ایمان مردم، و مرزبانان شریعت الاهی و انقلاب اسلامی صدچندان شده است. ۵. مردم فهیم و مؤمن میهن عزیز، رعایت دقت را در جهت رعایت بهداشت و سلامت خود و دیگران اعمال فرمایند. به حكم فرمان قرآنی: «لاتُلقُوا اَنفُسَكُم اِلی التَهلُكه»، و به مقتضای قاعده ی «وجوب دفع ضرر محتمل»، به طور جدی نسبت به رعایت سفارش های مبادی امور اهتمام كنند. عدم رعایت سفارش و تجویز كارشناسان معصیت است. تشخیص كارشناسان صالح بی غرض مانند فتوای فقیهان صاحب صلاحیت لازم الاتباع است؛ مبانی و ادلّه ی فطری، عقلی و عقلایی كه وجوب تقلید از مجتهد را بعنوان متخصص در احكام شرع واجب شرعی می كند، عمدتاً همان مبانی، التزام به نظر متخصصان و كارشناسان امور مربوط را لازم الاتباع و واجب می دارد. ۶. تجویزهای غیرموثق و غیرعلمی (مانند تجویز دارو و درمان، به استناد روایاتی كه به لحاظ سند و دلالت مخدوش است، یا به اتكای نظرات عامیانه و غیرعالمانه) در صورت ایجاد خسارت و ایجاب ضرر سبب ضَمان است. و اگر موجب تحمیل هزینه بر افراد شود، تجویز كننده مدیون است. و هرگاه چنین دستورها و معالجاتی منجر به نقص عضو بیمار گردد حسب مورد و شروط، مستلزم دیه یا قصاص خواهد بود، اگر فردی بر اثر چنین تجویزی فوت كند سبب دیه بر تجویز كننده است، و در صورتیكه خطر فوت بر اثر تجویز و معالجه ی غیرمجاز، عقلاً و عرفاً قابل پیش بینی بوده، و تجویز كننده عالماً و عامداً مبادرت به تجویز كرده باشد، و استناد حادثه به فعل او احراز شود، در حكم قتل عمد خواهد بود. ۷. احتكار دارو و لوازم حیاتی مورد نیاز بهداشت و درمان مردم، و نیز گرانفروشی فاحش كالاها و مایحتاج عمومی در این شرائط عسرت، خاصه اقلام مربوط به مقابله با بلای ویروس كرونا خلاف شرع است. مالكیت امری اعتباری است، و حكومت می تواند طبق موازین قانونی و شرعی با محتكران و گرانفروشان برخورد كند. از این رو: ضمن سپاسگزاری از اقدامات صورت گرفته از طرف نهادهای مربوط دراین زمینه، نظارت و برخورد قاطع تر با این عناصر بی رحم و سودجو مورد انتظار است. كما اینكه: بر همه ی متخصصان واجد شرائط، اهتمام به معاینه و معالجه ی افراد مبتلا، واجب كفایی است، بلكه در صورت نبود «مَن به الكفایه»، بر همه ی افراد دارای صلاحیت واجب عینی است، لهذا تعطیل مطب و استنكاف از ارائه ی خدمات بهداشتی و درمانی، خلاف است و در حكم تقصیر در دفاع از جان مردم بی دفاع خواهدبود. ۸. در این احوال و ایام، گاه گفتارها و رفتارهای ناسفته و نسنجیده ای از طرف برخی افراد خامسر و خامسرا، به نام دین و شریعت (و متاسفانه گاه با ظاهر و زیّ دینی) و احیاناً بعنوان طب سنتی و اسلامی نسبت به امور بهداشتی و درمانی و مسائل علمی و امور بدیهی عقلی صادر می شود، كه بهانه به دست معاندان می دهد، سخنانی كه مایه ی خدشه بر عقائد دینی، وهن مذهب دوده (سلام الله علیهم) و هتك حرمت حوزه و روحانیت می شود. این جانب: اولاً از این كسان ناصحانه تقاضا می كنم از چنین رفتارهای خسارتبار دست بردارند، و ثانیاً از میادی امور همچون دستگاه قضا بعنوان مدعی العموم (المدعی العام) و مسؤول صیانت از حدود الاهی و حفاظت از حقوق مردم استدعا می كنم: به حكم شرع و قانون، با این افراد و عناصر جاهل و جاه طلب برخورد كنند. این افراد با مواضع و مطالب ضدعلمی و خلاف بدیهی خود، به دوگانه سازیهای كاذب، همچون تقابل علم و دین دامن می زنند كه جفای آشكار در حق هر دو عنصر مقدس و الاهی است. اسلام، تواما دین فطرت، وحی، عقل و علم است، و به مقتضای «قاعده ی ملازمه» حكم شرع حكم عقل است و حكم عقل حكم شرع است. ۹. قداست اماكن متبرك و مشاهد مشرف كه الحق دارالشفایند، و نیز ارزش مناسك عبادی جمعی كه حقاً مایه ی اطمینان و انسجام جامعه ی مؤمنین است، منافات با التزام به سفارش های علمی متخصصان ندارد. و اگر مقتضای مصالح عامه، محدود ساختن موقت برخی مراسم و مناسك باشد، باید متولیان اماكن و مشاهد همراهی لازم را مبادی امور بفرمایند، و الا مایه ی بدگویی بدخواهان و بدبینی بدفهمان خواهد شد. فخر الفقهاء و خاتم العرفاء، حضرت امام خمینی (سلام الله و رضوانه علیه) حسب مصلحت، سه سال، مؤمنین مستطیع را از سفر حج تمتع و انجام مناسك واجب، و حضور در سرزمین وحی و عبادت در جوار كعبه و مسجد النبی و زیارت حرم نبوی و ائمه ی بقیع (صلوات الله علیهم اجمعین)، منع فرمودند، مقتضای آن ظرف اجتماعی و سیاسی همان بود، حالا نیز شرائط مقتضی برخی محدودیت هاست. توسل و شفا جستن از ساحت حضرات دوده (سلام الله علیهم) مستلزم مباشرت و تماس جسمی با مشاهد مشرفه نیست. تاكیدات و سفارش های رهبر معظم انقلاب اسلامی و سایر مراجع عظام (ادام الله ظلهم) كه رای و رهنمودشان حجت است، التزام به تدابیر و سفارش های مسؤولان و متخصصان را به نحو مضاعف الزامی می سازد و باید مراعات شود. ۱۰ واپسین سخن آنكه: علل و عوامل مادی و محسوس، و علل و عوامل معنوی و ماوارئی، هر كدام قواعد و آثار خود را دارند. بإذن الله آتش ابراهیم مقابل السلام را نسوزاند و گلخن به گلشن بدل شد، اما در خانه ی عصمت الله الكبری (سلام الله علیها) و خیام سیدالشهداء (علیه السلام) را سوخت؛ كارد گلوی اسماعیل را نبرید اما خنجر حنجره ی حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) برید؛ حضرات معصومین (س) جملگی یا به تیغ یا زهر كین به شهادت رسیدند، كه حضرت صادق (ع) فرمود: «ما مِنّا الا مَقتُولٌ شَهیدٌ»: هر آنكه كشته نشد از قبیله ی ما نیست. اگر معتقدیم كه: «هو الشّافی» و بطور قطع چنین است، حضرت باری را منحصراً مبدا شفای ماورایی و غیبی نمی دانیم، بلكه مبدا نظام علی معلولی حاكم بر عالم مادی و عادی نیز اوست، ما ثنوی مسلك نیستیم، به اعتقاد ما مسلمانان این دو فرآیند، دو بخش كه یك نظام واحد را می سازند، و میان آنها تعارض یا تزاحمی وجود ندارد، بلكه هر دو بخش تحت ربوبیت و تدبیر حق متعال است، بدین جهت با لحاظ شرائط و تناسب، باید مطابق قواعد هر یك از این دو پروسه از اسباب و عوامل آنها بهره بگیریم. باتوجه به نكاتی كه معروض افتاد: علاوه بر مواجهه ی مادی و عادی با بلیه و بیماری كزوناویروس، از توكّل و تضرّع به ساحت الاهی غفلت نكنیم، كه: «الَّذینَ آمَنُوا وَ تَطمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكرِ اللَّهِ أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبُ» (سوره ی رعد، آیه ی ۲۸)» و همین طور بر توسل به ساحت اولیاء الاهی و حضرات معصوم (سلام الله علیهم) مداومت نماییم، كه: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ ابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسیلَهَ وَ جاهِدُوا فی سَبیلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» (سوره ی مائده، آیه ی ۳۵) و چنان كه بزرگان هم سفارش فرموده اند: تلاوت سوره های نور و یاسین، زیارت عاشورا، و نیز ادعیه ی ماثوره، همچون دعای پرمضمون و دل نشین «یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ» با توجه و حضور قلب مورد تاكید است. علی اكبر رشاد
۱۲/ ۱۲/ ۱۳۹۸ مطابق ششم رجب ۱۴۴۱
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب