یك كارشناس مسائل دینی مطرح كرد
امام صادق(ع) پرچمدار ترویج معارف شیعه و مبارزه با تحریف دین بود
به گزارش عطر حرم، اصفهان یک کارشناس مسائل دینی اظهار داشت: تبلیغ امامت و تبیین این مساله بعنوان یکی از اصول اساسی دین اسلام، بیان احکام دین به روش فقه شیعه، تفسیر قرآن به روال بینش شیعی و وجود تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک و سیاسی، از نکات برجسته‌ی زندگی امام صادق(ع) بود.
حجت الاسلام محمدرضا احمدی، در گفتگو با ایسنا و ضمن اشاره به این که چند خصوصیت در سیره و شخصیت امام صادق(ع) بارز و واضح است، اظهار نمود: مبارزه، علم و دانش و راه اندازی تشکیلات، سه عنصر بارز در سیره امام صادق(ع) بود که از این بین تنها در رابطه با علم و دانش امام صحبت شده که البته در رابطه با خصوصیت علم و دانش ایشان باید توجه داشت که جمع علمی امام صادق(ع) و زمینه آموزشی که ایشان فراهم نموده بود، در تاریخ زندگی ائمه(ع) بی نظیر بود. همه اصول و مفاهیم اصیل اسلامی که طی سال ها تحریف شده بود توسط این امام بزرگوار به شکل صحیح و درست بیان شد.
او افزود: خصوصیت دیگر امام صادق(ع) که کمتر در رابطه با آن صحبت شده، مبارزات ایشان بود. امام صادق(ع) مشغول یک مبارزه‌ی دامنه دار و پیگیر برای روی کار آوردن حکومت علوی بود. اما سومین خصوصیت در سیره امام صادق(ع) راه اندازی تشکیلات توسط ایشان بود؛ به این معنا که این حضرت، مجموعه عظیمی از مردم را که حامی، علاقه مند و معتقد به حکومت علوی و امامت امام صادق بودند را از سراسر دنیای اسلام گرد آورده بودند. وکلا و نمایندگان ایشان در سرتاسر دنیای اسلام آن زمان از شمال آفریقا تا مدیترانه و ایران آن زمان حضور داشتند تا از یک سو موارد و دستورات مورد نیاز را از امام به مردم برسانند و از طرفی برای سوالات، شبهات و مسائل دینی خود به آنها رجوع کنند.
این کارشناس مسائل دینی با اشاره به اینکه امام صادق(ع) با راه اندازی چنین تشکیلاتی ۱۸ سال با حکومت بنی امیه مبارزه کردند، اظهار داشت: در زمانیکه پیروزی بر بنی امیه قطعی بود، بنی عباس بعنوان یک جریان مذهبی نما و فرصت طلب آمدند و میدان را گرفتند. در واقع حکومت بنی عباس با شعارهای اهل بیت(ع) روی کار آمدند یعنی در ظاهر، آل علی و عمل شان بنی امیه بود؛ بنابراین امام صادق(ع) در زمان حکومت بنی امیه مبارزه را صریح و بدون پرده پوشی انجام می دادند، چونکه حاکمان بنی امیه آنقدر سرگرم بودند که فرصتِ آمدن سراغ این امام بزرگوار را نداشتند، درحالی که بنی عباس یک حکومت پر از تزویر، نیرنگ و در عین حال زیرک بود. حکومت بنی عباس بود که انقلابی که امام صادق(ع) بوجود آورده بودند را منحرف کرد، به صورتی که تا ۳۰ سال بعد، مردمِ نواحی دوردستِ اسلام فکر می کردند این حکومت، آل علی است و خبر از غاصب بودن آنها نداشتند.
احمدی افزود: در واقع امام صادق(ع) دو دوره را در زندگی خود طی می کنند؛ دوره اول از سال ۱۱۴ تا خلافت منصور که دوران آسایش و گشایش اهل بیت(ع) است و دوره دوم دوره از خلافت منصور تا شهادت امام صادق(ع) که دوران سختی ایشان است.
او ضمن اشاره به این که چند نقطه و کار برجسته در زندگی امام صادق(ع) وجود دارد، در توضیح آن چنین بیان نمود: تبلیغ امامت و تبیین این مساله بعنوان یکی از اصول اساسی دین اسلام، بیان احکام دین به روش فقه شیعه، تفسیر قرآن به روال بینش شیعی و وجود تشکیلات پنهانی ایدئولوژیک و سیاسی، اقدامات برجسته‌ی این امام بزرگوار بود. امام صادق(ع) همچون سایر ائمه(ع)، نقطه مهم تبلیغ خویش را بر مساله امامت استوار کرده بودند و در این حوزه روایات زیادی از ایشان نقل شده است.
این کارشناس مسائل دینی با اشاره به اینکه تبلیغ احکام دین به روش شیعه در سیره امام صادق(ع) پررنگ تر از سایر ائمه است و بنابراین فقه شیعی را «فقه جعفری» نامیده اند، اظهار داشت: فقه اسلامی از سالهای اولیه به دو جریان کلی تقسیم شد؛ یکی جریان فقه وابسته به دستگاههای حکومت که اغلب حقیقت و اصول دینی را بنا به مصلحت و خواست دستگاههای سیاسی تحریف می کردند. ازاین رو رویارویی فقه جعفری در مقابل فُقهای رسمی نه تنها یک اختلاف عقیده ساده، بلکه از یک سو صلاحیت نداشتن حکومت برای در دست داشتن زمامداری و از طرفی موارد تحریف اصول دین را عیان می کرد.
احمدی اضافه کرد: امام صادق(ع) در دوره خود بیشترین تعداد شاگردان را در زمینه فقه اسلامی به روش شیعی پرورش دادند و کمک تشکیلات عظیمی که قبلا بیان شد را به سراسر عالم اسلام برای پاسخگویی به مردم فرستادند، که این مورد در گسترش اسلام شیعی و رفع شبهات و اقدامات دستگاههای حاکم تاثیر زیادی داشت.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب